De ruimte, de grandeur, de appartementen met "french windows" en corresponderende balcons . De groene plekken pour se reposer op de donkergroene ijzeren bankjes, waar het zonlicht voor een levendig lichtspel zorgt in de schaduw van de platanen, kastanjes en lindebomen. De vanzelfsprekendheid van het dagelijks leven. De motor die vijf dagen per week op het zelfde tijdstip start, op gang komt om tegen lunchtijd ernstig af te remmen en zelfs te stil te staan. Een enkeling zie je een sandwich eten tussen de toeristen maar velen kiezen voor een van de ontelbare restaurants en brasserieen. De tafels zitten vol met geanimeerde pauzerende Parijzenaars achter indrukwekkende borden. Hoe je na zo'n lunch uberhaupt nog iets gedaan krijgt ten gunste van de werkgever blijft een raadsel. En hoe ze het doen, doen ze het maar het ziet er allemaal gesoigneerd uit. Over gesoigneerd gesproken. in Parijs lopen overal oude meisjes rond. Ranke 55plus meisjes . Zonder uitzondering petite, mooi, grijswit goed geknipt haar, een natuurlijke make up en een onberispelijke stijl van kleden. eenvoudige robes van linnen, zijde, wol of een subtiele mix. Een vestje om het af te maken. En schoenen met een comfortabele hak. Op het eerste gezicht ziet het eruit alsof ze 's ochtends met één oog nog dicht achteloos iets om zich heen hebben geslagen. Als je beter kijkt zie dat elke milimeter uiterlijk ruim voldoende aandacht heeft gekregen . Het getuigt van art de vivre om in de herfst van het leven zo zelfbewust en bevallig door het leven te gaan zonder je leeftijd te verloochenen. Bravo !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten