maandag 22 november 2010

Schreeuwen voor cultuur


Theo Nijland heeft het protestlied geschreven voor de publieksactie van Nederland Schreeuwt om Cultuur op zaterdag 20 november op het Leidseplein.

LAAT ONS! (melodie : Laat me – Ramses Shaffy)

Je weet niet altijd wat het voorstelt
Of wat een kunstenaar bedoelt
En toch blijf je er naar kijken
Omdat het ongemakk’lijk voelt

Omdat het mooi is of juist lelijk
En maar wat artistiek gedoe
Je houdt het bijna voor gezien
En dan opeens, dan slaat het toe!

Laat ons, laat ons – Wij schreeuwen samen dit refrein
Laat ons, laat ons – Het is 'Te zijn of niet te zijn'

Je hebt een plekje op rij veertien
Je denkt: ‘Okay, ik zit hier best’
En dan opeens dondert het binnen
‘t Hele symfonieorkest

En het sleurt je langs de oevers
Van het leven en de dood
En je komt pas weer bij zinnen
Na de allerlaatste noot

Laat ons, laat ons – Wij schreeuwen samen dit refrein
Laat ons, laat ons –
Het is 'Te zijn of niet te zijn'

Of je houdt niet van theater
En je haat moderne dans
Maar je vrouw zegt: Jij gaat mee, Jan!
En daar zit je dan bijkans

Als een kip er naar kijken
Je bent al bijna afgehaakt
En dan Bam! Door één beweging
word je zomaar diep geraakt

Laat ons, laat ons – Wij schreeuwen samen dit refrein
Laat ons, laat ons –
Het is 'Te zijn of niet te zijn'

Wij zijn niet zo fijngevoelig,
Wij zijn vaak té grofbesnaard
Om in stilte te genieten
’t Ligt al snel in onze aard

Om meteen maar weer te roepen:
‘Kan ik ook! Daar is niks aan'
Maar het is nu juist die stilte'
Waar vanuit iets kan ontstaan

Laat ons, laat ons – Wij schreeuwen samen dit refrein
Laat ons, laat ons –
Het is 'Te zijn of niet te zijn'

Goed, je wil ook wel eens lachen
Gewoon, een avond dikke lol
Maar verdomd zeg, er gebeurt iets
En dan schiet je zomaar vol

Soms is cultuur ook best gezellig
Je speelt met de fanfare mee
Lekker zwaaien naar je oma
En daarna... naar het café

Laat ons, laat ons – Wij schreeuwen samen dit refrein
Laat ons, laat ons –
Het is 'Te zijn of niet te zijn'

En cultuur is óók je oma
Met haar handen in de klei
Die een asbak staat te kneden
Echt heel lelijk, maar heel blij

Want cultuur maakt je gelukkig
Het verbreedt je horizon
En het maakt het leven draag’lijk
Zeker vanaf dit balkon

Laat ons, laat ons –
Wij schreeuwen samen dit refrein
Laat ons, laat ons –
Het is 'Te zijn of niet te zijn'

Geen opmerkingen: